Doorgaan naar hoofdcontent

Hoe gaat het nu eigenlijk met het fodmappen?

Ja ja, ik had het eigenlijk beloofd, een update over het fodmappen. Maar zoals je al wel mee gekregen hebt, is er in de tussentijd nog al wat andere dingetjes gebeurt en was ik een beetje afgeleid. Maar hoe komt mijn update over het fodmappen, en het is: er valt eigenlijk nog bar weinig over te vertellen. Nee nee dit betekend niet het einde van deze blog. Want wat er te vertellen was, wil ik eigenlijk vertellen.

Fodmappen is uitproberen, uitproberen, vallen, pijn hebben en dan weer opstaan, en dan de routines volgen tot de ratio van het aantal keer uitproberen tot het vallen, pijn hebben en dan weer opstaan dus groter word. En die uitproberens krijgen af en toe een woordje er tussen: weten.
Weten wat wel en niet mag. Weten waar je wel op lijkt te reageren als je de fout in gaat en dat leid tot het volgende woordje die er bij komt. Ontdekken. En dat is vooral het woordje waar het nu allemaal omdraait. Dat ontdekken.

In het begin merkte ik al snel verschil van het fodmappen. Zo snel had ik het niet verwacht. Ik moet er bij vermelden dat ik eigenlijk een fodmap+ doet. Naast al die ingredienten vermijd ik dus alle gluten, alles van soja, en ook nog koemelk. Die probleemgebieden wil ik ook nog eens rustig bekijken.

Het grootste probleem wat voor mij zorgde voor een ah damn dat mag ik niet moment was ui en knoflook. Ik stop dat echt overal in als dat kan. Maar dat soort dingen triggerend een reactie in mij, een "wacht eens even, wat heb ik allemaal misgelopen door stug bij die dingen te blijven." en dus dan ga je zoeken. Wat je dan vind is dat andere mensen, vooral producenten van jouw voedsel ook denken dat het goed is bij ui en knoflook te blijven en je wereldje slinkt maar dan komt de gedachte: Nou dan maak ik het toch lekker zelf!

Ik heb zelfs op dit moment het nog niet uitgevoerde idee om eigen chips te maken. Waar hebben die krengen al dat soja, en lactose en gluten voor nodig, anyway? Toch? Enfin, goed je begint langzaam te ontdekken welk bouillon je mag gebruiken en dat je daar andere kruidenmengels mee kan vermengen. Maggi bouillon, als je het afvroeg. En denk hey, er staat hier kerrie poeder ongebruikt en waarom gebruik ik niet wat meer paprikapoeder. En ik vind laurier getrokken in mijn sauzen ook wel lekker. Zo begon mijn zoektocht van koken en zelf dingen maken.

Mijn eerste stranding was een soep die ik in de vriezer had waar ik achter kwam van oh ja... in die soepgroenten zitten prei enzo en dat mag ik niet. Buikpijn. Mijn tweede stranding was een soep die ik er na zelf maakte waar ik reageerde op de vet, maar toen ik hem af liet koelen heb ik dat voor het invriezen er af geschept en de keer er na leek ik er ook nog op te reageren dacht ik, maar dat was dus iets anders, achter af gezien. Lesje erbij: ik ben een van die mensen die reageert op vetten die mogelijk zijn verandert in transvetten. Good to know. Soms gebeurt dat met een prikkelbare darm.

Daarna heb ik eigenlijk geen hoogte meer kunnen krijgen van wat er gebeurde met het dieet. Ik merkte in een fout moment wel een reactie op ui en/of knoflook maar dat moet ik verder testen. Het is namelijke zo dat ik rond die tijd een nieuw medicijn begon te krijgen waar lactose in zat en ik had niet op de bijsluiter gekregen. Het is weinig lactose, maar lactose doet aan building en na een denk ik 48 uur begon ik langzaam klachten te krijgen en het werd steeds meer. Tot op het punt dat ik gillend op bed lag met krampen. Auch. Het duurde pas tot ik merkte dat ik een half uur na de lyrica inname begon pijn te krijgen dat ik dacht naar de medicijnen te kijken. Bam, dat was het dus.

Apotheek gebeld, lyrica werd dag erna vervangen door een lactosevrije variant pijn werd minder maar niet weg. De pil bleek ook lactose in te zitten. Was ook aan de einde van de strip, dus voor de zekerheid maar gestopt en dan straks vragen voor een nieuwe variant. Nog steeds klachten. Komen we er achter, via de Monash app dat recentlijk is gevonden dat rijstmelk ook hoog fodmap is en dus een absolute en ferme no go is. Zucht....

Gestopt en al sinds dag erna zo goed als buikklachten vrij. Maar door die periode ben ik natuurlijk zo van slag geraakt in het geheel dat ik eigenlijk voel alsof ik herstel gezien opnieuw moet beginnen. Want vertaald in we gaan gewoon lekker door, maar de eliminatiefase zal wat langer duren dan verwacht voor ik dingen kan herintroduceren. Behalve dan lactose en soja, die hebben zich dus echt al bewezen geen vriendjes te zijn (zie voorbeeld voor lactose. Soja was toen ik weer allergische reacties typerend van mijn soja reacties had door een schnitzel (pro-fodmap, pro-nietgluten dus). Waar geen soja op stond aangegeven maar we door googlen achterkwamen dat het dus in het paneermeel zat, triggy hoor van die Albertje Heynekes.). 

Ik kan daar wel mee leven eigenlijk. Ik mis mijn kaas heel erg, maar krijg misschien binnenkort even de kans voor een schapenkaas waar ik zuinig mee moet doen die lactose en koemelkvrij is voor een keertje. Het is duur. Gluten, meuh valt mee eigenlijk, de vervanging is zo slecht nog niet. Alleen valt het snel uit elkaar. En ik eet eigenlijk niet echt glutenvrij brood veel. Ik eet glutenvrije crackers, en ik eet rijstewafels en soms lekker wat ovenfrites.
Als ontbijt eet ik nu dus amandelmelk, yum, met dessertrijst en wat zoetstof. Erg lekker, rijstepap. Beleg op dingen is wel wat eentonig maar goed daar moet ik maar gewoon wat meer oplossingen nog voor vinden. Avondeten is nog niet tegengevallen eigenlijk, behalve wat ik gisteren heb gemaakt. Maar ik moet dan ook nog leren te werken met chinese kool wat ik tot nu toe nooit gebruikte. Ja buiten de box zijn de stappen nu eenmaal soms nog onbekend haha.

Waar ik nieuwsgierig naar ben, en wat ik ook toevallig las bij iemand anders op de blog ivm een ander dieet, is wat er gaat gebeuren als ik nog in de eleminatie deel zit van dit dieet als ik buiten de deur eet. Of zelfs in de provocatie deel en al mijn allergietjes op een rijtje staat. Niet alleen wat ik kan doen in een restaurant of een lunchsalon (ben meer een luncher in die omstandigheden van buiten de deur), maar ook als we echt Barend en ik stijl gewoon naar de appie gaan en wat halen om buiten op te peuzelen. Niet overal is het makkelijk te vinden wat ik wil en glutenvrij brood is snel op, en etc etc etc.... nog goed over na te denken dus, want ik wil wel dat het speciaal blijft.

Ik zal je zeker nog meer over het fodmappen te vertellen hebben in sommige van mijn komende bloggen en misschien komen er ook nog wat recepten bij ook, als ik het niet vergeet op te schrijven *grijnst* Gebeurt mij iets te vaak als rasechte uit de hand koker. Maar ik zal mijn best zeker doen. Want dit is natuurlijk een interessant iets, niet waar? Dingen uit proberen? Precies, vind ik dus ook!

Reacties

Populaire posts van deze blog

MCAS, de volgende stap in het proces

Hier komt eindelijk de volgende blog over mijn onderzoeken naar MCAS. Vorige week had ik een afspraak in het LUMC over MCAS bij een allergoloog. Vol goede moed ging ik er heen, al wist ik eerlijk gezegd niet hoe het ging lopen. Misschien had ik achteraf literatuur mee moeten nemen over MCAS maar goed het wordt arrogant gevonden wanneer je een dokter probeert te vertellen wat wat is, meestal gaan we er van uit dat ze alles weten.  Maar als er iets is wat meest van ons chronisch zieken weten is dat medici ook gewoon mensen zijn en we kunnen er niet vanuit gaan dat dokters perse alles weten. Weet je, met al die info die ze moeten weten kunnen ze wel eens dingen door elkaar halen, en heck met zoveel info die ze moeten weten zal er heus wel wat uit hun hoofd vallen, niet waar? Uiteindelijk was dat ook duidelijk in het gesprek. Hij en ik waren in een gesprek geraakt over MCAS waarin achteraf, na het gesprek helaas, duidelijk was dat hij het over een andere aandoening, mestcelaandoening h

Mast Cell Activation Syndrome, en waarom ik dit keer mijn hele onderzoeksproces ga bloggen

Ik zie er een beetje tegen op deze post te maken maar ik doe het toch, ongeacht de reactie van de wereld. Of eigenlijk meer van mijzelf. Ik voel me al vaak zo´n aanstelster, ik heb al zoveel aandoeningen, moet ik er nog perse meer hebben ook? Blijkbaar. Mogelijk. Mogelijk is dat mijn lot. Maar in dit geval hebben sommige van mijn aandoeningen met elkaar te maken en sluit het een het ander dus niet uit. Ik ga binnenkort naar een allergoloog/internist. Er is namelijk een grote kans dat ik iets heb dat Mast Cell Activation Syndrome heet. Een probleem met mijn mestcellen dus. Het is een variant op Mastocytosis, wat in Nederland bekend is geworden onder name van mestcelziekte. Waarom denk ik dit? Laat het me uitleggen. In de afgelopen 2 jaar ben ik in een zachte vaart in het begin, maar een toennemende vaart nu allergisch geworden, of intolerant, hoe je het ook wil noemen. Het begon met lactose, toen soja, daarna werd het alle gluten, lactosevrije melk, ik ging op het fodmapdieet, en toen

Update oa MCAS

Het is vandaag exact 3 maanden geleden dat ik voor het laatst geblogd heb, en al wist ik dat het een tijd terug was, is hoe lang geleden het is, toch best schokkend. Zeker omdat het gebrek aan bloggen puur was omdat ik er echt niet toe in staat was. Niet dat ik een superlange blog zal in kunnen tikken. Mijn lichaam is er totaal nog niet mee eens. Toch wil ik wel weer even updaten al is er niet echt veel goed nieuws. Heb ik al verteld dat ik ook gediagnosticeerd ben met OCD? Nee? Dat komt later wel. Als eerste dit; er zijn zoveel dingen die mee spelen in waarom ik mij zieker voelt dat er niet 1 duidelijke oorzaak aan te wijzen is maar meerderen. Er is de POTS, die absoluut niet tegen de warmte kan. Op warme dagen is het vechten om koel te blijven en niet black out te gaan terwijl je de moeite doet om te kunnen bewegen om te drinken en electrolyten en zout binnen te krijgen. De MCAS en alle buikklachten tellen ook nog eens mee. Fibromyalgie laat dan zien, hallo ik ben er ook nog. Maar