Ik weet dat het inmiddels al weer even geleden is dat ik heb geblogd, meer dan 4 maanden zelf. Om eerlijk te zijn gaat zitten achter een laptop om te typen niet echt goed. Niet alleen omdat zitten niet altijd perse goed gaat. Maar zodra ik omhoog zit lijkt mijn brein naar mijn tenen te zakken. Dat deel lijkt soms in denkkracht afgenomen te zijn en dat valt mij erg zwaar. Maar waar ik snel opmerk dat mijn brein lijkt te krimpen, lijk ik ook te beseffen dat dit een gevoelig punt voor mij is en dat ik er snel meer achter zoek dan het is. Het is gewoon vermoeidheid. En wanneer ik minder moe ben werkt mijn brei wel weer meer. De laatste tijd lijk ik langzaam echter weer wat meer te kunnen. Dus ben ik een bookstagram begonnen (@chronically_bookish) om mijzelf mee te vermaken en kleine schrijfprompts te combineren met mijn liefde voor boeken en mijn plezier in foto's maken. Ik post op dit moment maar 1 keer per dag. Ik besteed wel wat meer en meer tijd aan mijn foto´s en ideeën. Ook z