Doorgaan naar hoofdcontent

Herfstijstaart

Vandaag voor Halloween presenteer ik jullie met een zelfgemaakt recept, speciaal voor die herfstdagen, verassend warm en toch ook koel, een ijstaart. Ik zeg er alvast bij dat alle ingredienten voor de taart bij de AH zijn gehaald, de smaken die ze daar hebben kunnen ze misschien bij andere winkelketens niet hebben, dat zal ik als ik jou was eerst even uitvogelen voor je gaat shoppen als AH niet een van je vaste winkels is.

Benodigheden:
Chocoladevlokken
Lange vingers
Roomboter, ongezouten
Malaga ijs
Kaneel ijs
Slagroomijs

Zet de ijs buiten de vriezer zodat het wat zachter word. Doe de helft van de boter in een pan en smelt zachtjes. Voeg wat vlokken toe voor de smaak. Wanneer de boter gesmolten is, maak je lange vingers fijn en voeg ze toe in de mix tot je een mooie dikke pap krijg. Pak een taartvorm en verdeel de mix over de bodem en druk goed aan. Zet minstens een half uur in de koelkast om hard te worden. 

Haal na die tijd de taartvorm uit de koelkast. Verdeel eerst het malaga ijs over de bodem en druk het goed aan. Verdeel vervolgens het kaneel ijs goed over de eerste laag ijs zodat het redelijk gelijk is overal. Doe er als laatste ijs de slagroomijs op. Het geheel kan een beetje rommelig zijn en door elkaar heen lopen maar dat maakt het alleen maar charmanter en passender bij een rommelige herfst. Doe er als laatste lekker veel vlokken over en zet het geheel vervolgens een paar uur in de vriezer (zorg ervoor dat je zeker weet dat de taartvorm past, zeker als je net zo'n kluns ben als ik die bijna de taart in een van de kleine laatjes wou stoppen). Wanneer het goed bevroren is, niet te hard en niet te zacht kan je er puntjes van snijden. Hou er rekening mee dat de taart niet echt uit de vorm komt, dus je niet echt nette puntjes krijgt. 

Eet smakelijk, enjoy Autumn!!

Reacties

Populaire posts van deze blog

MCAS, de volgende stap in het proces

Hier komt eindelijk de volgende blog over mijn onderzoeken naar MCAS. Vorige week had ik een afspraak in het LUMC over MCAS bij een allergoloog. Vol goede moed ging ik er heen, al wist ik eerlijk gezegd niet hoe het ging lopen. Misschien had ik achteraf literatuur mee moeten nemen over MCAS maar goed het wordt arrogant gevonden wanneer je een dokter probeert te vertellen wat wat is, meestal gaan we er van uit dat ze alles weten.  Maar als er iets is wat meest van ons chronisch zieken weten is dat medici ook gewoon mensen zijn en we kunnen er niet vanuit gaan dat dokters perse alles weten. Weet je, met al die info die ze moeten weten kunnen ze wel eens dingen door elkaar halen, en heck met zoveel info die ze moeten weten zal er heus wel wat uit hun hoofd vallen, niet waar? Uiteindelijk was dat ook duidelijk in het gesprek. Hij en ik waren in een gesprek geraakt over MCAS waarin achteraf, na het gesprek helaas, duidelijk was dat hij het over een andere aandoening, mestcelaandoening h

Mast Cell Activation Syndrome, en waarom ik dit keer mijn hele onderzoeksproces ga bloggen

Ik zie er een beetje tegen op deze post te maken maar ik doe het toch, ongeacht de reactie van de wereld. Of eigenlijk meer van mijzelf. Ik voel me al vaak zo´n aanstelster, ik heb al zoveel aandoeningen, moet ik er nog perse meer hebben ook? Blijkbaar. Mogelijk. Mogelijk is dat mijn lot. Maar in dit geval hebben sommige van mijn aandoeningen met elkaar te maken en sluit het een het ander dus niet uit. Ik ga binnenkort naar een allergoloog/internist. Er is namelijk een grote kans dat ik iets heb dat Mast Cell Activation Syndrome heet. Een probleem met mijn mestcellen dus. Het is een variant op Mastocytosis, wat in Nederland bekend is geworden onder name van mestcelziekte. Waarom denk ik dit? Laat het me uitleggen. In de afgelopen 2 jaar ben ik in een zachte vaart in het begin, maar een toennemende vaart nu allergisch geworden, of intolerant, hoe je het ook wil noemen. Het begon met lactose, toen soja, daarna werd het alle gluten, lactosevrije melk, ik ging op het fodmapdieet, en toen

Update oa MCAS

Het is vandaag exact 3 maanden geleden dat ik voor het laatst geblogd heb, en al wist ik dat het een tijd terug was, is hoe lang geleden het is, toch best schokkend. Zeker omdat het gebrek aan bloggen puur was omdat ik er echt niet toe in staat was. Niet dat ik een superlange blog zal in kunnen tikken. Mijn lichaam is er totaal nog niet mee eens. Toch wil ik wel weer even updaten al is er niet echt veel goed nieuws. Heb ik al verteld dat ik ook gediagnosticeerd ben met OCD? Nee? Dat komt later wel. Als eerste dit; er zijn zoveel dingen die mee spelen in waarom ik mij zieker voelt dat er niet 1 duidelijke oorzaak aan te wijzen is maar meerderen. Er is de POTS, die absoluut niet tegen de warmte kan. Op warme dagen is het vechten om koel te blijven en niet black out te gaan terwijl je de moeite doet om te kunnen bewegen om te drinken en electrolyten en zout binnen te krijgen. De MCAS en alle buikklachten tellen ook nog eens mee. Fibromyalgie laat dan zien, hallo ik ben er ook nog. Maar