Doorgaan naar hoofdcontent

Top 6 onbekendere shows

Als chronisch zieke spendeer je vaak veel tijd met dingen kijken. Er zijn zat leuke shows daar in tvland, of internetland, dus er is altijd wel iets om je bezig te houden. Toch kan het zo zijn dat je af en toe verlang naar nieuwe shows, naar dingen waar je in eerste instantie niet aan had gedacht om te kijken. En hoe leuk shows als Criminal Minds, The Vampire Diaries, Supernatural, etc ook zijn, dat onbekende kan toch net even wat interessanter zijn. Hier mijn top 6 (want nog steeds een rebel)!

1. Lost Girl
Net geeindigd met het 5de en laatste seizoen, heeft deze show een indrukwekkende aanpak gehad over het rijk van mythische wezens. Deze show gaat over Bo, een succubus die noch het licht noch het duister kiest in de wereld van de Fae. Ze bouwt een band met een mens, en vele andere wezens. In de tussentijd probeert ze er achter te komen waar ze vandaan komt. 

2. IZombie
Liv is een zombie die in een mortuarium gaat werken om zo aan hersenen te komen. Helaas komt het eten met een bijwerking of 2. Ze krijgt delen van dien persoons karakteristieken en herinneringen. Dit gebruikt ze om criminelen te pakken. Erg hilarisch allemaal! Seizoen 2 is net gestart.

3. Continuum
Een diep duistere en ingewikkelde scifi show rondom tijdreizen. Voor de liefhebber, dat wel, maar persoonlijk vind ik het erg de moeite waard. Het heeft hier en daar ook een komische noot wanneer onze tijdreister Kiera moet wennen aan het leven 65 jaar terug de tijd in. Zelf ben ik nog in seizoen 3, maar seizoen 4 is al gestart.

4. Sleepy Hollow
Tja, toch echt niet als de film! Ichabod Crane ontwaakt van de dood 200 jaar in de toekomst, en moet samen met zijn nieuw gevonden partner duistere dingen stoppen, want zij zijn De Getuigen! Nu begonnen aan seizoen 2.

5. Rizzoli&Isles
Een politieshow met aardig wat seizoenen (6) al weer op zijn naam, die draait rondom een sterke politievrouw en een eigenzinnige dokter in het mortuarium. Het behandelt hun zaken en hun persoonlijke levens die flink door elkaar lijken te lopen. Alles met een grote sterke humor. 

6. Reign
Deze fictionele serie draait rondom het niet zo fictionele leven van Mary, Queen of Scots sinds haar vertrek uit een klooster in Frankijk, het land waarin zij verloofd is aan de toekomstige koning. Nauwelijks 15 jaar oud word ze geconfronteerd met de intrigue van het paleizelijke leven. Ik ben zelf nu in seizoen 2, maar seizoen 3 is al gestart.

Speciale aanbevelingen voor de liefhebbers van Britse TVshows (en ja dus zonder Sherlock Holmes, want die is niet errug onbekend):

1. Doc Martin
Een flinke dosis humor en sarcasme, beschrijft de erg Britse show het best. Een chirurg die opeens een bloedfobie heeft gekregen word een huisarts in een klein erg apart dorpje aan de kust. Ik kijk dit met Barend en we gaan vrij snel starten aan seizoen 5, de show heeft tot nu toe 7 seizoenen.

2. Black Books
Een pikzwarte surrealistische komedie van een bekende stand up comedian, Dylan Moran. Het draait om het leven van een boekenwinkeleigenaar en zijn 2 vrienden. Het heeft 3 seizoenen. Voor de liefhebber.

3. Vicious
Gandalf-ster Ian mcKellen speelt samen met zijn oude schoolvriend een briljant gemeen homostel die een eigen kijk op het leven hebben. Seizoen 2 is net afgelopen.

4. Coupling 
Coupling is een oudere show, gebaseerd op het relatieleven van een stel Britse vrienden. Een erg humoristische show die best veel langer had kunnen duren. De Amerikanen hebben nog geprobeerd het te kopieren, net als dat ze hebben geprobeerd toen met de IT-crowd, maar ze leerde nog steeds niet dat je Britse humor niet in een Amerikaans jasje kan steken. 4 seizoenen totaal.

Ik heb mijn liefde voor Britse komedie panelshows maar even buitenwege gelaten want dat is echt voor de liefhebber, maar als je echt nieuwsgierig ben, probeer deze shows: QI, 8 out of 10 cats does Countdown, Would I lie to you, en Mock the week. ;)

Reacties

Populaire posts van deze blog

MCAS, de volgende stap in het proces

Hier komt eindelijk de volgende blog over mijn onderzoeken naar MCAS. Vorige week had ik een afspraak in het LUMC over MCAS bij een allergoloog. Vol goede moed ging ik er heen, al wist ik eerlijk gezegd niet hoe het ging lopen. Misschien had ik achteraf literatuur mee moeten nemen over MCAS maar goed het wordt arrogant gevonden wanneer je een dokter probeert te vertellen wat wat is, meestal gaan we er van uit dat ze alles weten.  Maar als er iets is wat meest van ons chronisch zieken weten is dat medici ook gewoon mensen zijn en we kunnen er niet vanuit gaan dat dokters perse alles weten. Weet je, met al die info die ze moeten weten kunnen ze wel eens dingen door elkaar halen, en heck met zoveel info die ze moeten weten zal er heus wel wat uit hun hoofd vallen, niet waar? Uiteindelijk was dat ook duidelijk in het gesprek. Hij en ik waren in een gesprek geraakt over MCAS waarin achteraf, na het gesprek helaas, duidelijk was dat hij het over een andere aandoening, mestcelaandoening h

Mast Cell Activation Syndrome, en waarom ik dit keer mijn hele onderzoeksproces ga bloggen

Ik zie er een beetje tegen op deze post te maken maar ik doe het toch, ongeacht de reactie van de wereld. Of eigenlijk meer van mijzelf. Ik voel me al vaak zo´n aanstelster, ik heb al zoveel aandoeningen, moet ik er nog perse meer hebben ook? Blijkbaar. Mogelijk. Mogelijk is dat mijn lot. Maar in dit geval hebben sommige van mijn aandoeningen met elkaar te maken en sluit het een het ander dus niet uit. Ik ga binnenkort naar een allergoloog/internist. Er is namelijk een grote kans dat ik iets heb dat Mast Cell Activation Syndrome heet. Een probleem met mijn mestcellen dus. Het is een variant op Mastocytosis, wat in Nederland bekend is geworden onder name van mestcelziekte. Waarom denk ik dit? Laat het me uitleggen. In de afgelopen 2 jaar ben ik in een zachte vaart in het begin, maar een toennemende vaart nu allergisch geworden, of intolerant, hoe je het ook wil noemen. Het begon met lactose, toen soja, daarna werd het alle gluten, lactosevrije melk, ik ging op het fodmapdieet, en toen

Update oa MCAS

Het is vandaag exact 3 maanden geleden dat ik voor het laatst geblogd heb, en al wist ik dat het een tijd terug was, is hoe lang geleden het is, toch best schokkend. Zeker omdat het gebrek aan bloggen puur was omdat ik er echt niet toe in staat was. Niet dat ik een superlange blog zal in kunnen tikken. Mijn lichaam is er totaal nog niet mee eens. Toch wil ik wel weer even updaten al is er niet echt veel goed nieuws. Heb ik al verteld dat ik ook gediagnosticeerd ben met OCD? Nee? Dat komt later wel. Als eerste dit; er zijn zoveel dingen die mee spelen in waarom ik mij zieker voelt dat er niet 1 duidelijke oorzaak aan te wijzen is maar meerderen. Er is de POTS, die absoluut niet tegen de warmte kan. Op warme dagen is het vechten om koel te blijven en niet black out te gaan terwijl je de moeite doet om te kunnen bewegen om te drinken en electrolyten en zout binnen te krijgen. De MCAS en alle buikklachten tellen ook nog eens mee. Fibromyalgie laat dan zien, hallo ik ben er ook nog. Maar