Chronisch tijdgebrek

Het is al weer een tijd geleden dat ik heb geschreven. Niet dat ik niets te vertellen had maar soms zijn er geen woorden voor wanneer je moet bijkomen van de hectiek dat het leven is van een chronisch zieke. Nee we staan niet zo stil als dat je denkt.  Meeste van de drukte was wel fijn. Zo zijn we bezig geweest met het verbouwen en verven etc van ons huis voor een minimaal bedrag mogelijk en dan echt minimaal. Ik was zo arrrrrgh moe van al dat geel geel geel overal. Van de oude bewoners nog en ik kon er niet meer tegen. Er was al een muur rood geworden in de huiskamer een tijd terug en ik denk dat ik toen merkte, ja het moet echt anders als ik ook maar iets van een thuis gevoel wil krijgen hier.  Focus is dan natuurlijk de slaapkamer. We gaan er namelijk ook een atelier en werkruimte van maken, daar ik mijn meeste werk helaas nog altijd doe van bed. En we zijn al aardig op weg. Lekkere frisse en wat donkere kleuren erbij, een oude kast van Barend word binnenkort opgepikt, ...

Vandaag het woord weer eens voor Gerardo voor een van zijn magnifieke reisverslagen. Ik ga er geen woorden meer aan toevoegen. Lees, geniet, en reis met hem mee door Oekraïne. ~*~ Nee, ik ben geen agressief persoon, van nature. Tenzij je voor mijn neus een dier of een kind mishandeld. Maar dat ter zijde. Waarom de titel dan? Ach, titels zijn er om de aandacht te trekken. En dat moet wel lukken met een titel als deze. Nee, klik nu niet meteen weg, lees nog even verder. Het wordt leuk, ik beloof het je. Want dat ik Oekraïne als vakantiebestemming heb gekozen in 2016 is de waarheid, alleen de waarheid en niets meer dan de waarheid. 'Waarom zou je überhaupt naar Oekraïne gaan?' Die vraag kreeg ik regelmatig de afgelopen tijd. Oekraïne heeft niet echt een vloeiend klinkende naam voor een fijne vakantie, en bovendien woedt er een heuse burgeroorlog. Nu wil het geval dat ik wel vaker vakantiebestemmingen kies waar niet heel veel mensen voor zouden kiezen (zie bijvo...

Er komen nog vele updates jullie kant op. Recepten fodmap en niet fodmap gerelateerd, met foto´s mogelijk, gepraat over mogelijke vlogs en sites, verhalen over mijn kamer die eindelijk aangepast gaat worden, gesprekken over Alternate day fasting en fasting in general en de plannen rondom dat die gestart zijn (ik heb honger!!!), maatjesproject, euh teveel om op te noemen en waarschijnlijk vergeet ik vast de helft maar vandaag is het lekker een luie zondag en ik wil een lekker luie zondagsnummertje met jullie delen.  Radiohead- Daydreaming Dreamers They never learn They never learn Beyond the point Of no return Of no return And it's too late The damage is done The damage is done This goes Beyond me Beyond you The white room By window Where the sun goes Through We are Just happy to serve Just happy to serve You Evol ym dnuof ev'I Evol ym dnuof ev'I Evol ym dnuof ev'I Evol ym dnuof ev'I Evol ym dnuof ev'I Evol ym dnuof ev'I ...

Vorig jaar Oktober moest hij mij naar het toilet helpen. Enkele malen heeft hij mij moeten wassen. Vaak wast hij mijn haren. Hij geeft mij een arm wanneer ik niet goed kan lopen. Vangt mij op als ik bijna omkukel of bijna flauwval. Rolt mij overal met de rolstoel. Soms helpt hij met aankleden. Hij kookt vaak, doet de grote delen van het huishouden. Hij is mijn spellingsbitch wanneer ik dingen schrijf en gecheckt wil hebben. Hij helpt mij met alles waar ik zorg nodig bij heb. Hij is beiden mijn rem wanneer nodig, en ook mijn motivatie en mijn push, steuntje in de rug. Ik heb een partner. Ik heb een verzorger. En hij is 1 persoon en heet Barend. In Augustus zijn we al weer 6 jaar bij elkaar. Deze rol heeft hij langzaam op zich moeten nemen in de laatste 5 jaar waarin het het snelst over ons heen viel sinds vorig jaar eind September. Na een korte goede periode. Niemand waarschuwt je er voor wanneer je chronisch ziek bent wat het doet met je relatie. Hoe de balans shift en er veel ding...