Doorgaan naar hoofdcontent

Recept: KokosKoffieIJs



Hey joh, voedselbarbaar, niet met je fikken in het ijs!

Ik wil al een tijdje kokosijs maken. Ik heb een intolerantie voor lactose en voor soja en dat maakt ijs eten soms een beetje moeilijk wanneer je geen klachten wil hebben. Ze hebben bij de AH al wel kokosijs in de verkoopt, maar hey, wat is er nou leuker dan dingen zelf maken? Ja toch? Toen ik deze variant op Pinterest tegen kwam, dacht ik: ja dat is het! Ik heb het iets naar mijn wensen aangepast en het is erg makkelijk te maken. Niet perse een ijsmachine nodig!

Ingredienten: 2 blikken kokosmelk, instant-espressozakjes (ik dacht nescafe), donkerbruine suiker, vanille-aroma, chocoladevlokken





Maak een 3/4de gevulde mok espressokoffie met heet water uit de waterkoker en 2 zakjes van die instantespresso. Laat afkoelen. Wanneer afgekoeld, pak al je spullen bij elkaar, en pak ook nog een mixer en een grote kom, en vul een pan tot ongeveer de helft met gekookt water.

Doe de kom in de pan. Doe de suiker, naar smaak, in die kom en de espresso. Roer. Doe daarna de kokosmelk erbij en mix het geheel met de mixer tot romig. Doe daarna naar smaak de vanille-aroma erbij en mix dan nog even 1 á 2 minuten. Nu kan je nu al de vlokken erbij doen (niet teveel anders is het meer vlok dan room) maar je kan het ook doen vlak voor het de vriezer in gaat. Het is compleet afhankelijk van hoe grote stukjes je in het ijs wilt hebben. Hoe eerder, hoe kleiner de stukjes worden.

Zet het geheel minstens een uur in de koelkast om af te koelen. Daarna kan het de vriezer in. Als je goed wil letten op de ijskristallen is het handig om elke uur het ijs uit de vriezer te halen en om te roeren. Als je zo lui ben als ik, gooi je het in de vriezer voor dat je gaat slapen. Binnen een paar uur heb je lekker ijs. En voila. Jammie, en genieten maar!!!

  

Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

MCAS, de volgende stap in het proces

Hier komt eindelijk de volgende blog over mijn onderzoeken naar MCAS. Vorige week had ik een afspraak in het LUMC over MCAS bij een allergoloog. Vol goede moed ging ik er heen, al wist ik eerlijk gezegd niet hoe het ging lopen. Misschien had ik achteraf literatuur mee moeten nemen over MCAS maar goed het wordt arrogant gevonden wanneer je een dokter probeert te vertellen wat wat is, meestal gaan we er van uit dat ze alles weten.  Maar als er iets is wat meest van ons chronisch zieken weten is dat medici ook gewoon mensen zijn en we kunnen er niet vanuit gaan dat dokters perse alles weten. Weet je, met al die info die ze moeten weten kunnen ze wel eens dingen door elkaar halen, en heck met zoveel info die ze moeten weten zal er heus wel wat uit hun hoofd vallen, niet waar? Uiteindelijk was dat ook duidelijk in het gesprek. Hij en ik waren in een gesprek geraakt over MCAS waarin achteraf, na het gesprek helaas, duidelijk was dat hij het over een andere aandoening, mestcelaandoening h
3 reacties
Meer lezen

Mast Cell Activation Syndrome, en waarom ik dit keer mijn hele onderzoeksproces ga bloggen

Ik zie er een beetje tegen op deze post te maken maar ik doe het toch, ongeacht de reactie van de wereld. Of eigenlijk meer van mijzelf. Ik voel me al vaak zo´n aanstelster, ik heb al zoveel aandoeningen, moet ik er nog perse meer hebben ook? Blijkbaar. Mogelijk. Mogelijk is dat mijn lot. Maar in dit geval hebben sommige van mijn aandoeningen met elkaar te maken en sluit het een het ander dus niet uit. Ik ga binnenkort naar een allergoloog/internist. Er is namelijk een grote kans dat ik iets heb dat Mast Cell Activation Syndrome heet. Een probleem met mijn mestcellen dus. Het is een variant op Mastocytosis, wat in Nederland bekend is geworden onder name van mestcelziekte. Waarom denk ik dit? Laat het me uitleggen. In de afgelopen 2 jaar ben ik in een zachte vaart in het begin, maar een toennemende vaart nu allergisch geworden, of intolerant, hoe je het ook wil noemen. Het begon met lactose, toen soja, daarna werd het alle gluten, lactosevrije melk, ik ging op het fodmapdieet, en toen
27 reacties
Meer lezen

Update oa MCAS

Het is vandaag exact 3 maanden geleden dat ik voor het laatst geblogd heb, en al wist ik dat het een tijd terug was, is hoe lang geleden het is, toch best schokkend. Zeker omdat het gebrek aan bloggen puur was omdat ik er echt niet toe in staat was. Niet dat ik een superlange blog zal in kunnen tikken. Mijn lichaam is er totaal nog niet mee eens. Toch wil ik wel weer even updaten al is er niet echt veel goed nieuws. Heb ik al verteld dat ik ook gediagnosticeerd ben met OCD? Nee? Dat komt later wel. Als eerste dit; er zijn zoveel dingen die mee spelen in waarom ik mij zieker voelt dat er niet 1 duidelijke oorzaak aan te wijzen is maar meerderen. Er is de POTS, die absoluut niet tegen de warmte kan. Op warme dagen is het vechten om koel te blijven en niet black out te gaan terwijl je de moeite doet om te kunnen bewegen om te drinken en electrolyten en zout binnen te krijgen. De MCAS en alle buikklachten tellen ook nog eens mee. Fibromyalgie laat dan zien, hallo ik ben er ook nog. Maar
3 reacties
Meer lezen