Chronisch tijdgebrek

Vandaag voor Halloween presenteer ik jullie met een zelfgemaakt recept, speciaal voor die herfstdagen, verassend warm en toch ook koel, een ijstaart. Ik zeg er alvast bij dat alle ingredienten voor de taart bij de AH zijn gehaald, de smaken die ze daar hebben kunnen ze misschien bij andere winkelketens niet hebben, dat zal ik als ik jou was eerst even uitvogelen voor je gaat shoppen als AH niet een van je vaste winkels is. Benodigheden: Chocoladevlokken Lange vingers Roomboter, ongezouten Malaga ijs Kaneel ijs Slagroomijs Zet de ijs buiten de vriezer zodat het wat zachter word. Doe de helft van de boter in een pan en smelt zachtjes. Voeg wat vlokken toe voor de smaak. Wanneer de boter gesmolten is, maak je lange vingers fijn en voeg ze toe in de mix tot je een mooie dikke pap krijg. Pak een taartvorm en verdeel de mix over de bodem en druk goed aan. Zet minstens een half uur in de koelkast om hard te worden.  Haal na die tijd de taartvorm uit de koelkast. Verdeel eerst het

Als chronisch zieke spendeer je vaak veel tijd met dingen kijken. Er zijn zat leuke shows daar in tvland, of internetland, dus er is altijd wel iets om je bezig te houden. Toch kan het zo zijn dat je af en toe verlang naar nieuwe shows, naar dingen waar je in eerste instantie niet aan had gedacht om te kijken. En hoe leuk shows als Criminal Minds, The Vampire Diaries, Supernatural, etc ook zijn, dat onbekende kan toch net even wat interessanter zijn. Hier mijn top 6 (want nog steeds een rebel)! 1. Lost Girl Net geeindigd met het 5de en laatste seizoen, heeft deze show een indrukwekkende aanpak gehad over het rijk van mythische wezens. Deze show gaat over Bo, een succubus die noch het licht noch het duister kiest in de wereld van de Fae. Ze bouwt een band met een mens, en vele andere wezens. In de tussentijd probeert ze er achter te komen waar ze vandaan komt.  2. IZombie Liv is een zombie die in een mortuarium gaat werken om zo aan hersenen te komen. Helaas komt het eten met een

Wanneer je chronisch ziek bent zijn de dingen die je kan doen een stuk beperkter dan wat andere mensen kunnen doen, maar gelukkig ben je niet helemaal zonder mogelijkheden. Ik wou wat van mijn favoriete dingen bespreken die ik doe om mijn dagen een beetje op te delen. Vooral mijn slechte dagen waarop ik dus niet naar buiten kan vanwege wat voor klachten dan ook. Hier is de top elf (omdat ik een rebel ben, geen top 10), en ik hoop dat het wat inspiratie brengt wanneer jij niet weet hoe je je dagen moet opvullen 1. Lezen Ik lees graag, ik heb het van mijn moeder en mijn zus, ook fanatieke lezers en het werkte aanstekelijk. Vanochtend heb ik Kasyan from the beautiful lands gelezen bijvoorbeeld. Ik lees graag in beiden Engels en Nederlands, klassiekers en nieuwe boeken, memoirs tot fictie, en eigenlijk van alles.  2. Schrijven Schrijven doe ik eigenlijk vanaf kleins af aan al wel. Ik heb wel eens een dagboekje-iets terug gevonden van de tijd dat net een beginnende tiener was, waari

Barend zorgt goed voor mij. Zonder twijfel zorgt hij goed voor mij. Hij probeert mij niet te weinig te laten doen maar ook niet teveel en hij luistert en hij denkt mee. Helaas is dat laatste soms ook een punt van wrijving tussen ons. Soms denkt hij teveel mee en op een verkeerde frequentie. Iets wat ik tot voor kort niet goed begreep. Het punt was, Barend is een echte ventvent als het soms om die dingen gaan, en ventventen denken in oplossingen net iets even te vaak en kunnen niet zo goed accepteren dat die er niet altijd zijn. Dit resulteerde er in dat hij antwoorden ging zoeken voor de dingen die in mijn lichaam gebeurde door buiten mijn lichaam te kijken. Bijna constant. Dit kwam bij mij tot een explosie nu ik last heb van die ontsteking in mijn evenwichtsorgaan. Meneer was er heilig van overtuigd dat ik niet ziek was daardoor maar doordat we een tijdje de sertraline waren vergeten bij te bestellen en in te nemen. Zelfs toen de dokter zei dat het dit was, gaf hij later zichzelf

Hey joh, voedselbarbaar, niet met je fikken in het ijs! Ik wil al een tijdje kokosijs maken. Ik heb een intolerantie voor lactose en voor soja en dat maakt ijs eten soms een beetje moeilijk wanneer je geen klachten wil hebben. Ze hebben bij de AH al wel kokosijs in de verkoopt, maar hey, wat is er nou leuker dan dingen zelf maken? Ja toch? Toen ik deze variant op Pinterest tegen kwam, dacht ik: ja dat is het! Ik heb het iets naar mijn wensen aangepast en het is erg makkelijk te maken. Niet perse een ijsmachine nodig! Ingredienten: 2 blikken kokosmelk, instant-espressozakjes (ik dacht nescafe), donkerbruine suiker, vanille-aroma, chocoladevlokken Maak een 3/4de gevulde mok espressokoffie met heet water uit de waterkoker en 2 zakjes van die instantespresso. Laat afkoelen. Wanneer afgekoeld, pak al je spullen bij elkaar, en pak ook nog een mixer en een grote kom, en vul een pan tot ongeveer de helft met gekookt water. Doe de kom in de pan. Doe de suiker, naar smaak, in d

Daar. Ik heb het eindelijk gezegd. Ik ben ontzettend ongelooflijk bang. Bang voor wat ik allemaal moet missen in dit leven aan grote en kleine dingen. Ik kan niet ontkennen dat ik dit jaar ongelooflijk achteruit ben gegaan fysiek. Nou ja, ik kon het ontkennen tot gisteren, maar sinds vandaag is het besef er dan toch echt eindelijk ingeslagen en ontkennen kan ik het dus niet meer. Meer dan ooit heb ik afspraken moeten verzetten en afzeggen, meer dan ooit heb ik moeten besluiten dingen niet te doen en meer dan ooit heb ik mijn leven geleid binnen de muren van dit huis. Ik had mijn goede periodes, maar dat waren maar periodes en ik heb er hard voor moeten vechten. Ik had veel hoop voor betere en meer dingen maar die dingen kwamen toch maar niet. Ik dacht dat dit mijn jaar zou worden. Als ik dat ooit weer denk, shoot me!  Maar vandaag kwam het harde besef dat het mogelijk kan zijn dat iets wat ik wil graag wil misschien wel niet meer in mijn toekomst ligt. Het vrijwilligerswerk in Blij

Ondanks de populaire opinion over, en soms zelfs door, chronische zieken probeer ik echt dingen te doen en beter te zijn en te worden wanneer ik kan. Het maakt niet uit of het over chronische ziekte is, of langdurige of kortdurige ziekten. Ik probeer altijd mijn best te doen om te blijven functioneren met de op dat moment bestaande beperkingen. Helaas is dat niet wat mensen zien, ze zien het alleen wanneer je niet instaat ben dat te doen. En het is frustrerend. Elke dag is het weer een balans zoeken tussen wat je lichaam van je vraagt, het niet zoek raken in het ziek zijn, en wat ik moet doen om mentaal en fysiek gezond te blijven. Over het algemeen lukt het mij aardiger dan meeste mensen verwachten, zelfs al is het een stuk minder dan andere mensen nodig hebben om een dag functioneel te maken in hun ogen. Ik probeer elke dag te bewegen en buiten te komen, ik schrijf en dicht, ik probeer mijn brein te onderhouden met cursusjes en dingen, ik kunst, ik lees, ik doe kennis toe door ding

Follow my blog with Bloglovin