Chronisch tijdgebrek

Je hebt ze misschien nu al een paar keer zien rondzweven op Instagram of mogelijk op mijn persoonlijke Facebook, als je mij volgt of bevriend bent. Zo niet, je kan op de instagramlink klinken die als het goed is ergens in de header rondzweeft op mijn blog. Foto´s van mij. Nee dat is niet bijster interessant en weinig belangrijk voor chronisch ziek. Ik bedoel specifiek diegene met mijn en een koptelefoon op. Als je de tekst niet leest, en mij een beetje kent zal je al snel denken van ooooh die is zoals gewoonlijk verslavend naar muziek aan het luisteren. Non stop. Want dat is het soort persoon die ik was. Als je mijn last.fm, die heb ik inmiddels niet meer, bekeek voor de vele resets, dan was mijn gemiddelde luisterhoeveelheid al gauw dichtbij de 100 nummers muziek per dag. En dat waren de geregistreerde nummers, en dat was zonder concerten die ik toen nog wel bezocht en zonder alle muziek van mijn mp3 wanneer ik buiten muziek luisterde. Ik was een echte muziekjunkie en ik kon mij hel

Het is deze week Suicide prevention week. Meer dan normaal word er aandacht besteed aan zelfmoord en de psychische klachten of trauma´s die leiden tot zelfmoord, en ook aan de effecten die het heeft voor mensen die er direct en indrect mee te maken hebben. Ik vind het een belangrijk onderwerp, maar oh zo moeilijk om over te bloggen. Raar he dat het moeilijk is om te praten over wat er tussen je oren plaats vind, terwijl daar juist jouw gedachten, jouw woorden, jouw blogs ontstaan en tot bloei komen. Helaas was het zo dat een mogelijkheid dit onderwerp aan te kaarten zich opeens voordeed. Afgelopen weekend, enkel dagen voordat ik deze blog ben gaan schrijven heeft er zich een rotincident plaats gevonden in Gouda, niet ver van waar ik woon. EEn benzinepomp is volledig uitgebrand. De reden? Uiteindelijk was een man van over de 30 in volle vaart tegen de muur van het benzinestation aangereden met de volle intentie om zelfmoord te plegen. Hij was uiteindelijk de enige gewonde, en overleef