Doorgaan naar hoofdcontent

Het maken van een journaljar

Wat is er beter wanneer je weinig kan doen dan Dayzero? Doelen genoeg, en ook voor een lijstje als de mijne met de naam: De plat op mijn rug doelenlijst. Doelen die met of zonder hulp weinig actie nodig hebben, en waar je bij de actieve doelen beste stuurlui aan wal richting je partner kan spelen.
Een van de doelen waar ik afgelopen week mee bezig ben geweest is het maken van een journaljar. Je hebt nodig: Een grote pot, verschillende soorten verf, uitgeprinte lijstjes voor blogtips (wat je gewoon kan vinden door journaljar te googlen), een schaar en veel geduld.
Als je een foto wilt van mijn journaljar, head on over naar mijn instagram! Wordbondage is tha name, journaljarring is tha game. Of zoiets.
De pot die ik had was gevuld met 1 en 2 cent muntjes en die heb ik er mooi in laten zitten aan het eind, dat rinkelen geeft een extra dimensie. Verf komt van de Action vandaan, natuurlijk! Structuurverf, die steenpatronen geeft. Gewone rode verf en rode glitterverf. 2 lagen structuurverf, dan een laag rood en daarna de laag glitterverf. Het meeste geduld gaat op aan het wachten tussen elke laag verf voor een nieuwe.
Het andere deel geduld is voor wanneer je alle journalprompts moet gaan uitknippen. Ik heb het werk aan mijn partner overgelaten. Maar ik had zoveel prompts dat we een deel in de pot hebben gedaan en een deel niet hebben uitgeprint die nu als back up op mijn computer staat zodat ik kan kiezen.
Elke keer als ik even niet weet waar over ik moet bloggen, maar ik wel wil bloggen, dan kan ik naar mijn jar op de plank of in mijn jar in de computer grijpen en dan heb ik weer een briljant en fris idee!

Tot zover mijn Dayzero update! Ik ben begonnen met leren te coden, dus er komt vast snel weer een update!
Namaste, m-fuckers! Hihi.

Reacties

Populaire posts van deze blog

MCAS, de volgende stap in het proces

Hier komt eindelijk de volgende blog over mijn onderzoeken naar MCAS. Vorige week had ik een afspraak in het LUMC over MCAS bij een allergoloog. Vol goede moed ging ik er heen, al wist ik eerlijk gezegd niet hoe het ging lopen. Misschien had ik achteraf literatuur mee moeten nemen over MCAS maar goed het wordt arrogant gevonden wanneer je een dokter probeert te vertellen wat wat is, meestal gaan we er van uit dat ze alles weten.  Maar als er iets is wat meest van ons chronisch zieken weten is dat medici ook gewoon mensen zijn en we kunnen er niet vanuit gaan dat dokters perse alles weten. Weet je, met al die info die ze moeten weten kunnen ze wel eens dingen door elkaar halen, en heck met zoveel info die ze moeten weten zal er heus wel wat uit hun hoofd vallen, niet waar? Uiteindelijk was dat ook duidelijk in het gesprek. Hij en ik waren in een gesprek geraakt over MCAS waarin achteraf, na het gesprek helaas, duidelijk was dat hij het over een andere aandoening, mestcelaandoening h

Mast Cell Activation Syndrome, en waarom ik dit keer mijn hele onderzoeksproces ga bloggen

Ik zie er een beetje tegen op deze post te maken maar ik doe het toch, ongeacht de reactie van de wereld. Of eigenlijk meer van mijzelf. Ik voel me al vaak zo´n aanstelster, ik heb al zoveel aandoeningen, moet ik er nog perse meer hebben ook? Blijkbaar. Mogelijk. Mogelijk is dat mijn lot. Maar in dit geval hebben sommige van mijn aandoeningen met elkaar te maken en sluit het een het ander dus niet uit. Ik ga binnenkort naar een allergoloog/internist. Er is namelijk een grote kans dat ik iets heb dat Mast Cell Activation Syndrome heet. Een probleem met mijn mestcellen dus. Het is een variant op Mastocytosis, wat in Nederland bekend is geworden onder name van mestcelziekte. Waarom denk ik dit? Laat het me uitleggen. In de afgelopen 2 jaar ben ik in een zachte vaart in het begin, maar een toennemende vaart nu allergisch geworden, of intolerant, hoe je het ook wil noemen. Het begon met lactose, toen soja, daarna werd het alle gluten, lactosevrije melk, ik ging op het fodmapdieet, en toen

Update oa MCAS

Het is vandaag exact 3 maanden geleden dat ik voor het laatst geblogd heb, en al wist ik dat het een tijd terug was, is hoe lang geleden het is, toch best schokkend. Zeker omdat het gebrek aan bloggen puur was omdat ik er echt niet toe in staat was. Niet dat ik een superlange blog zal in kunnen tikken. Mijn lichaam is er totaal nog niet mee eens. Toch wil ik wel weer even updaten al is er niet echt veel goed nieuws. Heb ik al verteld dat ik ook gediagnosticeerd ben met OCD? Nee? Dat komt later wel. Als eerste dit; er zijn zoveel dingen die mee spelen in waarom ik mij zieker voelt dat er niet 1 duidelijke oorzaak aan te wijzen is maar meerderen. Er is de POTS, die absoluut niet tegen de warmte kan. Op warme dagen is het vechten om koel te blijven en niet black out te gaan terwijl je de moeite doet om te kunnen bewegen om te drinken en electrolyten en zout binnen te krijgen. De MCAS en alle buikklachten tellen ook nog eens mee. Fibromyalgie laat dan zien, hallo ik ben er ook nog. Maar