Doorgaan naar hoofdcontent

Fodmap fodmap fodmap aha!

Mijn blogs zullen de komende tijd korter worden. Mijn laptop is kaduuk en ik ben op mijn tablet aangewezen. Ik wou natuurlijk wel een fodmap update geven, it has been too long. Oh en ik heb ook andere updates, ik heb namelijk zo een 5 minuten kunnen wandelen eergisteren! Dat is het langste op een dag tot nu toe. Voor heen was 3 of korter, vaak zelfs maar 1. Ik ben daarna nog niet buiten geweest maar morgen weer als het goed is. En ik zo een 10 minuten liggende yoga kunnen doen op een niet buiten zijn dag kort gelegen. Stapjes mensen, stapjes! Ik ben mijzelf absoluut aan het pacen, pushen voor vooruitgang maar bereid te stoppen waar die niet meer te halen valt. Gelukkig heb ik de grens nog niet bereikt. Ik luister naar mijn lichaam, en leer van mijn fouten, zoals zelfs elk oudgediende ze maakt.

Zo ook met de Fodmap, al maak ik daar nog veel te vaak fouten en ik moet vaak stappen terug doen. De Pots eist ook nog dieet oplettendheid, en dat maakt de verwarring groter. En waar komen welke klachten vandaan? Nu is het voor de Pots vooral, heel veel drinken, kleine maaltijden, genoeg electrolytes/mineralen en zout (zeker niet te laag gehalte nemen, maar niet zo dat mijn normale bloeddruk hoog word) eeeeeeeeeeen geen verkeerde dingen eten waar je intolerant voor bent want dat verergerd de Pots! Ja ik vind hem ook smakelijk. Logisch wel, in je lichaam heeft alles effect op elkaar.
Enfin, Spelt!! Het was geen succes. Na een paar dagen kon je me wegdragen van de pijn en het duurde zolang voor ik dat ontstoken gevoel uit mijn darmen kwijt was. We dachten dat het beetje fructose in mijn limonadesiroop ook een probleem kon zijn. Daarna, een week later, werd ik, tijdens pasen, op bezoek bij de schoonouders nog eens echt goed ziek en nu ja mijn hele inwendige buik was een rotzooi. 
Terug herstelde de buik niet. Ik had kaas gehad in de tussentijd en een minimale beetje fructosesiroop. Ik was aan het gillen, alles was zo opgezet, brandde, steekte. Was het dan toch niet alleen  lactose maar een koemelkallergie? Belegen kaas is lactosevrij. Of is fructose ook nog een probleem? Of beiden? Ik heb ze beiden voor nu gestopt, en laat de rust terugkeren. Dat was gisteren.

Ik begin te vermoeden dat toen de dietist zei dat ik waarschijnlijk weinig meer zal mogen van de hoog in fodmap lijst en dit levenslang was, dat het niet overdreven was. Dat gluten in zijn algemeenheid dus niet kan, wat niet fodmap perse is, moet ik nu dus ook accepteren. Naast de soja, ook niet fodmap perse. De koemelk? We zullen zien. Maar tijdens buiten de deur eten 3 minuten een lijst allergieen afratelen? Daar ben ik nog niet op voorbereid. Gelukkig eet ik niet vaak buiten de deur, zullen we maar denken! Maar man, ik wil een busje Pringles bij een bioscoop bezoek en en en.... In ieder geval, Fodmappen is niet voor mietjes!

Reacties

Populaire posts van deze blog

MCAS, de volgende stap in het proces

Hier komt eindelijk de volgende blog over mijn onderzoeken naar MCAS. Vorige week had ik een afspraak in het LUMC over MCAS bij een allergoloog. Vol goede moed ging ik er heen, al wist ik eerlijk gezegd niet hoe het ging lopen. Misschien had ik achteraf literatuur mee moeten nemen over MCAS maar goed het wordt arrogant gevonden wanneer je een dokter probeert te vertellen wat wat is, meestal gaan we er van uit dat ze alles weten.  Maar als er iets is wat meest van ons chronisch zieken weten is dat medici ook gewoon mensen zijn en we kunnen er niet vanuit gaan dat dokters perse alles weten. Weet je, met al die info die ze moeten weten kunnen ze wel eens dingen door elkaar halen, en heck met zoveel info die ze moeten weten zal er heus wel wat uit hun hoofd vallen, niet waar? Uiteindelijk was dat ook duidelijk in het gesprek. Hij en ik waren in een gesprek geraakt over MCAS waarin achteraf, na het gesprek helaas, duidelijk was dat hij het over een andere aandoening, mestcelaandoening h

Mast Cell Activation Syndrome, en waarom ik dit keer mijn hele onderzoeksproces ga bloggen

Ik zie er een beetje tegen op deze post te maken maar ik doe het toch, ongeacht de reactie van de wereld. Of eigenlijk meer van mijzelf. Ik voel me al vaak zo´n aanstelster, ik heb al zoveel aandoeningen, moet ik er nog perse meer hebben ook? Blijkbaar. Mogelijk. Mogelijk is dat mijn lot. Maar in dit geval hebben sommige van mijn aandoeningen met elkaar te maken en sluit het een het ander dus niet uit. Ik ga binnenkort naar een allergoloog/internist. Er is namelijk een grote kans dat ik iets heb dat Mast Cell Activation Syndrome heet. Een probleem met mijn mestcellen dus. Het is een variant op Mastocytosis, wat in Nederland bekend is geworden onder name van mestcelziekte. Waarom denk ik dit? Laat het me uitleggen. In de afgelopen 2 jaar ben ik in een zachte vaart in het begin, maar een toennemende vaart nu allergisch geworden, of intolerant, hoe je het ook wil noemen. Het begon met lactose, toen soja, daarna werd het alle gluten, lactosevrije melk, ik ging op het fodmapdieet, en toen

Update oa MCAS

Het is vandaag exact 3 maanden geleden dat ik voor het laatst geblogd heb, en al wist ik dat het een tijd terug was, is hoe lang geleden het is, toch best schokkend. Zeker omdat het gebrek aan bloggen puur was omdat ik er echt niet toe in staat was. Niet dat ik een superlange blog zal in kunnen tikken. Mijn lichaam is er totaal nog niet mee eens. Toch wil ik wel weer even updaten al is er niet echt veel goed nieuws. Heb ik al verteld dat ik ook gediagnosticeerd ben met OCD? Nee? Dat komt later wel. Als eerste dit; er zijn zoveel dingen die mee spelen in waarom ik mij zieker voelt dat er niet 1 duidelijke oorzaak aan te wijzen is maar meerderen. Er is de POTS, die absoluut niet tegen de warmte kan. Op warme dagen is het vechten om koel te blijven en niet black out te gaan terwijl je de moeite doet om te kunnen bewegen om te drinken en electrolyten en zout binnen te krijgen. De MCAS en alle buikklachten tellen ook nog eens mee. Fibromyalgie laat dan zien, hallo ik ben er ook nog. Maar