Ik weet dat het inmiddels al weer even geleden is dat ik heb geblogd, meer dan 4 maanden zelf. Om eerlijk te zijn gaat zitten achter een laptop om te typen niet echt goed. Niet alleen omdat zitten niet altijd perse goed gaat. Maar zodra ik omhoog zit lijkt mijn brein naar mijn tenen te zakken.
Dat deel lijkt soms in denkkracht afgenomen te zijn en dat valt mij erg zwaar. Maar waar ik snel opmerk dat mijn brein lijkt te krimpen, lijk ik ook te beseffen dat dit een gevoelig punt voor mij is en dat ik er snel meer achter zoek dan het is. Het is gewoon vermoeidheid. En wanneer ik minder moe ben werkt mijn brei wel weer meer.
De laatste tijd lijk ik langzaam echter weer wat meer te kunnen. Dus ben ik een bookstagram begonnen (@chronically_bookish) om mijzelf mee te vermaken en kleine schrijfprompts te combineren met mijn liefde voor boeken en mijn plezier in foto's maken. Ik post op dit moment maar 1 keer per dag. Ik besteed wel wat meer en meer tijd aan mijn foto´s en ideeën.
Ook zit ik wat meer in de huiskamer en hebben we een kleine sporthoek gecreërd zodat ik wat beweging kan krijgen op momenten dat ik dat aan kan. Het zijn kleine dingen maar ik haal er wel wat uit. En het feit dat ik af en toe wat meer in huis kan doen. Ik geniet er van.
Ik ga binnenkort starten aan carnitine voor medicatie en ik ben van de b12 neusdruppels over gegaan naar de prikken. Barend injecteert mij en hij is goed hierin!! Ik merk er echt bijna niets van. Geweldig toch? Zeker aangezien ik zo ee angsthaas ben rondom naalden.
Op dit moment lijkt het alsof je gezondheid en je ziek zijn fluide kan zijn en zelden rigoreus hetzelfde is en dat is omdat het ook exact dat is. Je gezondheid vindt altijd nieuwe balansen en disbalansen en soms veert het weer terug. Dit is misschien wat er zo rigoreus hetzelfde aan is, dat veranderen.
Voor nu probeer ik vooral door de zomer heen te komen maar dat gaat tot nu toe wel aardig. Zo lang het niet benauwd heet is maar dat soort weer komt vrij snel weer. En herfst komt ook snel dus euh....
Al bij al gaat het zijn gangetje al is dat anders dan voor een gezond persoon. We redden het wel!
Dat deel lijkt soms in denkkracht afgenomen te zijn en dat valt mij erg zwaar. Maar waar ik snel opmerk dat mijn brein lijkt te krimpen, lijk ik ook te beseffen dat dit een gevoelig punt voor mij is en dat ik er snel meer achter zoek dan het is. Het is gewoon vermoeidheid. En wanneer ik minder moe ben werkt mijn brei wel weer meer.
De laatste tijd lijk ik langzaam echter weer wat meer te kunnen. Dus ben ik een bookstagram begonnen (@chronically_bookish) om mijzelf mee te vermaken en kleine schrijfprompts te combineren met mijn liefde voor boeken en mijn plezier in foto's maken. Ik post op dit moment maar 1 keer per dag. Ik besteed wel wat meer en meer tijd aan mijn foto´s en ideeën.
Ook zit ik wat meer in de huiskamer en hebben we een kleine sporthoek gecreërd zodat ik wat beweging kan krijgen op momenten dat ik dat aan kan. Het zijn kleine dingen maar ik haal er wel wat uit. En het feit dat ik af en toe wat meer in huis kan doen. Ik geniet er van.
Ik ga binnenkort starten aan carnitine voor medicatie en ik ben van de b12 neusdruppels over gegaan naar de prikken. Barend injecteert mij en hij is goed hierin!! Ik merk er echt bijna niets van. Geweldig toch? Zeker aangezien ik zo ee angsthaas ben rondom naalden.
Op dit moment lijkt het alsof je gezondheid en je ziek zijn fluide kan zijn en zelden rigoreus hetzelfde is en dat is omdat het ook exact dat is. Je gezondheid vindt altijd nieuwe balansen en disbalansen en soms veert het weer terug. Dit is misschien wat er zo rigoreus hetzelfde aan is, dat veranderen.
Voor nu probeer ik vooral door de zomer heen te komen maar dat gaat tot nu toe wel aardig. Zo lang het niet benauwd heet is maar dat soort weer komt vrij snel weer. En herfst komt ook snel dus euh....
Al bij al gaat het zijn gangetje al is dat anders dan voor een gezond persoon. We redden het wel!
Reacties
Een reactie posten